"bütün gece gözüme uyku girmedi" derler, bana uzaktı. muhakkak uyumak için birşey yapılabilirdi, kitap okunabilir ne bileyim belki bir duş alınabilirdi. ama uyuyamıyorum işte.
günlerdir uyuduğum söylenemez. söylenemez şeyleri var insanların, vesvese derler, şimdi bana uyuyamadım diyenlerin diyemediklerini düşündürttüyor bir sürü şey. bir sürü şey gizlemişler benden, eskiden ben de ketum biriydim, öyle sanırdım kendimi ama sanırım ben anlattıkça susmuşlar. susmuşlarım çok olsun benim de, konuşmayım bir süre istiyorum, bıktım kendimden, bu hallerimden. hallerim hal değil, yumurtalarımın kefelerini tartıp duruyorum bu saatte, bakıyorum sanki hepsi tek kefede, diğerleri boş. boşlukta asılı kalıyorum. kalakalıyorum. kalakalıyorum...
ısıkaybı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder